از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از كوي تو ليكن، عقب سر نگران
ما گذشتيم و گذشت آنچه تو با ما كردي
تو بمان و دگران واي به حال دگران
رفته چون مه به مجاقم كه نشانم ندهند
هر چه آفاق بجويند كران تا به كران
مي روم تا كه به صاحب نظري باز رسم
محرم ما نبود ديده كوته نظران
دل چون آينه اهل صفا مي شكنند
كه ز خود بي*خبرند اين ز خدا بي*خبران
دل من دار كه در زلف شكن در شكنت
يادگاري است ز سر حلقه شوريده سران
گل اين باغ به جز حسرت و داغم نفزود
لاله رويا تو ببخشاي به خونين جگران
ره بيدادگران بخت من آموخت ترا
ورنه دانم تو كجا و ره بيدادگران
سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن
كاين بود عاقبت كار جهان گذران
شهريارا غم آوارگي و در به دري
شورها دردلم انگيخته چون نوسفران

تـوركون ديلي تك سوگيلي .ايستكلي ديل اولماز
اوزگــه ديله قاتسان بو اصيل ديل اصيل اولماز
اوز شعريني فارسـا ـــ عربي قاتماسا شاعر
شعــري اوخويانلار . ائشيدنلر كسيل اولماز
فارس شاعري چوخ سوزلريني بيزدن آپارميش
((صابر)) كيمي بير سفره لي.شاعر.پخيل اولماز
تـــوركون مـثلي. فولكلوري دونيـادادا تك دير
خان يورقاني .كند ايچره مثل دير ميتيل اولماز
آذر قــوشوني . قيصــررومي اسير ائتميش
توركون سوزودور بير بئله تاريخ ناغيل اولماز
چوخ قيسا بوي اولسان اوليسان جين كيمي شيطان
چوخ دا اوزون اولما كي اوزوندا عقيل اولماز
آزاد قومون اوغول عشقي طبيعتده بيلينسين
داغ داشدا دوغولموش ده لي جيران حميل اولماز
بو((شهريار)) بين طبعي كيمي چيمملي چئشمه
كوثــر اولا بيلسه دئميرم. سلسبيل اولماز